Boerenwerk Maas en Waal

Hoe werkten de boeren nou in de jaren 50-60 in het land van Maas en Waal.

 Korte impressie

Als het toen echt ging winteren in de maanden januari en februari

dan kon je zeggen dat boeren vakantie hadden. Hij had dan niet zo heel veel te doen, buiten kon je dan niet veel doen want er was vanalles bevroren.

Alleen binnen stonden dan de koeien op stal en die moesten dan
wel gevoederd worden, en de stallen die vaak met stro waren
 bedekt gemest worden.

de wintermaanden waren toen ook uitermate geschikt om weer eens familie  en vrienden te  bezoeken.


Want in de komende maanden komt daar niet veel meer van. Zo gauw de ergste kou voorbij was en de vorst was verdwenen begon de boer alweer met het uitrijden van de mest die de afgelopen maanden geproduceerd was door zijn vee.

maar ook het omploegen van de akkers vergde heel wat tijd (vaak met paarden) Maar ook moest de zomerrogge gezaaid worden en even later ook de aardappelen gepoot.

April is zo`n beetje voor de meeste boeren de drukste maand van het jaar. Er moet dan vanalles gepoot en gezaaid worden.

In de maand mei gaan de meeste koeien van stal en gedreven naar de verschillende weides.

In juni na al heel wat regenbuien en zonnestralen steek ook het onkruid de kop op tussen de gewassen wat toen vaak met de hand "gewied" moest worden,

Dat "wieden" betekende voor de boeren heel wat "hakken en "schoffelen".


juli en augustus waren toen al de maanden dat het hoge gras gemaaid werd en bestemd was als hooi voor in de winter.

Maaien - schudden - opsteken op oppers, was ook toen een heel werk. Ook werd het dan tijd voor de graanoogst ( rogge)

 Daarna kwam september en oktober met o.a. de aardappel oogst, wat nu even wat makkelijker gaat dan toen? Toen was het gewoon een vervelend -eentonig en langdurig werk,wat als men een groot perceel had wel enige weken in beslag nam.

en meestal werden de aardappelen gelijk gesorteerd in manden, kleine grote en poters want die waren weer bestemd voor de oogst van het volgend jaar.

Het enige mooie wat er voor ons kinderen aan was het verbranden van het aardappelloof wat nu ondenkbaar is vanwege alle milieuregels.

Ook het dorsen van de verschillende graansoorten met de "vlegel" was een vermoeiende bezigheid en nu ondenkbaar.

Dan hadden vele boeren ook nog wat appel- en perenbomen die geplukt moesten worden. Was dat allemaal gedaan dan werd ook het aardappelland weer geploegd waarbij de boerenkinderen vaak vooruit liepen meen mandje om de "vergeten" aardappelen op te rapen.

Was er dan helemaal geen vertier voor de boeren uit de jaren 50-60 jawel in de maand december was er ook niet zoveel te doen en konden de boeren zich een beetje ontspannen, er werd dan veel gejaagd Het was eigenlijk een sport voor de "Heren van Adel" maar er waren ook wel boeren die een jachtvergunning  konden bemachtigen. Zo waren de boeren het gehele jaar een beetje bezig.

Tuin Nieuw Robbekampen

Omstreeks 2012 is men hier begonnen met de aanleg van een landschapstuin.

Een perceel van wel 15.000 m² werd van de kwekerij ontrokken om daar een tuin op aan te leggen. Het geheel is in fases aangeplant, waarvan het laatste gedeelte  in 2015

De tuin omvat een toegang in de vorm van een berceau, 3 vijvers en een perenlaan ook in de vorm van een berceau. De tuin bestaat voornamelijk uit een grote verscheidenheid van vaak bijzondere struiken en bomen met daaronder vaste planten.

Ook is er een hoek ingezaaid met akkerbouw gewassen o.a. granen tarwe en rogge (maar die zijn voor de vogels) Ook is er een strook ingezaaid met "wilde bloemen" Alle houtige gewassen zijn genummerd en via een plantenlijst, en op de website staan de nummers met de juiste (Latijnse) naam.

Bij de keuze voor de beplanting is ook speciaal gekeken of deze interessant en aantrekkelijk zijn voor insecten. De paden bestaan voor een groot gedeelte uit gras, maar ook zijn er op sommige plaatsen smalle paden van houtsnippers aangelegd.

In 2013 was hier de eerste open dag, en in 2014 volgden er meer en hebben we ook groepen ontvangen.

Nu in 2016 zijn we in de zomer iedere 3 de zondag van de maand open van 11.00 u - 17.00 uur, groepen moeten voor een bezoek altijd een afspraak maken en worden dan ook op deskundige wijze rond geleid waar niet alleen verteld wordt maar waar men ook vragen kan stellen.

Begin juni is onze tuin bezocht door een groep van 50 Belgen en is er door de stichting Tremele een mooie film gemaakt Ook komt er nog een een interview en een impressie van de tuin op de site van Tremele te staan.

Zo ook wij van "samenredzaamheid". Na een bezoek aan het Paulusgebouw (schilder workshop gehad) en afgelopen week met het treintje van "Theo`s Expresse"

was het nu de beurt aan de prachtige tuin  "Nieuw-Robbekampen" van Jan en Elly van Egmond aan de Rooijsestraat in Dreumel. De ontvangst was zoals gewoonlijk met koffie/thee en een heerlijk stuk gebak of cake.

Daarna werden de gasten van Samenredzaamheid persoonlijk door Jan rondgeleid en kregen dan ook deskundig uitleg over zijn prachtige tuin. Het was voor ons allemaal mooi en nieuw en de bezoekers waren dan ook erg enthousiast over het geheel.

De tuin is dan wel niet zo groot als die van Appeltern maar voor ons zeker zo interessant. Prachtig zo alles er bij staat Wij waren dus in een landschapstuin van zo`n 15.000 m² met o.a. een perenlaantje, maar ook 3 prachtige vijvers vol met kikkers die ook nog voor een vrolijke noot zorgden.

De rondleiding duurden zo`n 1.5 uur. Maar het was de moeite waard. Wil ook jij eens de tuin bezoeken? Groepen op afspraak te 0487 572991

(Berceau is een pad waar aan beide zijde heggen staan, die aan de bovenzijde met elkaar zijn verbonden zodat er een soort tunnel ontstaat. Berceau`s stammen uit de tijd dat het voor de gegoede dames mode was er zo blank mogelijk uit te zien).

Om zich te onderscheiden van de werkende mens, die doordat ze veel in de buitenlucht kwamen een getaande huidskleur hadden. In zo`n berceau kon men buiten wandelen en toch uit de zon blijven.