Wat is er veel veranderd.

Ik ben geboren in Dreumel in 1944, toen Boezemkade 188, Nu Kooimolenweg 11.

 Het leven was toen magisch, we leefden in een roekeloosheid. We hadden een mooi leven! Met al mijn vrienden en vriendinnen, behandelden we iedereen als familie en dat waren er nogal wat.

We gingen buiten spelen, we waren altijd blij en aten alles wat ons moeder klaar maakte. (boerenkool-en andere stampotten, en wat ons land verder bracht)

We deelden onze koeken en snoep met elkander, het kostte ons een gulden.

Na school, deden we ons huiswerk,( als je dat had) en dan zo vlug mogelijk gaan spelen.

Je kon een hele dag op de kermis blijven met 10 gulden (€ 5,00 ) en soms minder...

We speelden de hele tijd voetbal of reden op fiets door de buurt we speelde met knikkers, elastiek, rolschaatsen, bikkelen, jongens en meisjes plagen, verstoppertje spelen, we klommen in de bomen en zwommen in vijvers, soms ook zonder zwembroek.

We maakten een berg met de herfstbladeren om erin te springen zonder aan de microben te denken. We konden zonder zorgen in de buurt rond lopen . We aten vruchten van de bomen en de struiken zonder ze te wassen, fietsten op de stoep zonder helm of kniebeschermers maar met een stuk karton vast in het wiel om een motorgeluid te maken .

Om met onze kameraden af te spreken om te spelen, gingen we voor hun huis en schreeuwden hun voornamen hard of belden we aan de deur.

' s Avonds na ons bad deden we onze pyjama en onze slippers aan en ten laatste om 20.00 uur lagen we in bed en zonder te praten.

We waren blij als het weerbericht s'avonds mooi weer voorspelde voor de dag nadien want dat is alles wat belangrijk voor ons was, weten of we morgen buiten kunnen spelen. Geen sociale media, maar 1 zwart-wit tv in huis, of geen we zouden niet weten wat we ermee moeten doen omdat we vrienden, vriendinnen een bal hadden.

We waren nergens bang voor, en onze ouders hoefden zich geen zorgen om ons te maken. Iedereen kende de kinderen van elkaar en kon zeggen: ′′ Wacht tot ik je ouders zie als je niet braaf bent!", niemand was boos omdat we op elkaar konden rekenen .

Men heeft ons geleerd dat voor anderen respect te hebben. Als kind hoefde je geen pratende volwassene te onderbreken!

Als de straatlantaarns aan gingen wisten we dat het tijd werd om naar huis te gaan .

We gingen graag naar school omdat we geleerd hadden om de leerkrachten te respecteren en het was een genoegen om elke dag onze klasgenoten vrienden en vriendinnen te zien .

We deden onze mond dicht voor onze ouders omdat we wisten dat als we tegen praten een erge straf kregen en die was: '' je gaat niet buiten spelen '' .

We zouden vaker moeten nadenken over al die gelukkige momenten , omdat we verdwaald zijn in een samenleving waar geen respect meer is, autoriteit, medeleven of welwillendheid voor anderen . Gezond verstand verliest ook, net als het begrip goed of kwaad.

Kopieer / plakken door het jaar van je geboorte in te schrijven en waar je opgegroeid bent en vergeet nooit waar je vandaan komt..

Vrede en liefde ....

Oliebollen voor

Oliebollen voor het "Vlinderkindje".

wo 16 dec 2020, 16:27   

Decembermaand in het teken van het Vlinderkind

BENEDEN-LEEUWEN/DREUMEL - Jumbo Beneden-Leeuwen staat in de decembermaand weer in het teken van het Vlinderkind. 

 Ook dit jaar worden er oliebollen en appelbeignets verkocht voor het goede doel. Marja van Teeffelen trekt de kar voor haar kleindochter.

De laatste strijkkraaltjes komen op het bordje en Elsa, uit de film Frozen, is af. Kleindochter Luna heeft geen Epidermolysis Bullosa, maar haar zusje  (3 jaar) wel. Ze is er mee geboren en heeft het DNA van moeder en vader meegekregen. 

Marja: ‘Vooraf wisten ze niets. Dit is pech hebben. De ziekte heet in de volksmond Vlinderkind, omdat de huid zo teer is, als de vleugels van een vlinder zijn. Mocht je het gen hebben, heb je een kans van 1 op 4 om het door te geven.

Door corona zijn er weinig acties geweest om geld in te zamelen voor het Vlinderkind. Marja is onlangs gestopt met werken bij de Jumbo, maar de oliebollenactie gaat gewoon door.

Al verschillende jaren staat bij Jumbo Beneden-Leeuwen de decembermaand in teken van het Vlinderkind. ‘We starten met de emballage en vervolgens verkopen we op 28, 29, 30 en 31 december de oliebollen en appelbeignets’, aldus Marja.

 ‘Bakker Gremmee uit Rossum bakt ze voor ons. Hier kunnen ze snel veel oliebollen bakken, en bovendien is de bakkerij al eens in de prijzen gevallen bij de AD oliebollentest.’

Momenteel gaat het met vallen en opstaan. Het driejarig meisje is enthousiast en fanatiek. Dat zorgt af en toe voor de nodige ongelukken. 

De blaren worden wat groter en de wonden gaan lastiger dicht. Ook heeft ze meer jeuk, maar gelukkig genezen de wondjes goed. Marja: ‘Laatst was er iemand op haar voetje gaan staan.

Een normaal kindje heeft daar over het algemeen geen last van, maar bij haar ontstaat er gelijk een grote blaar, en kun je de huid als een sok van haar afhalen. 

Kleine ongelukjes hebben direct grote gevolgen. Ook worden momenteel haar handjes goed verbonden. Tussen de vingers zit verband zodat haar vingers niet aan elkaar groeien.’ Omdat een oplossing voor deze ziekte nog niet heel ver ontwikkeld is, roept Marja iedereen op om oliebollen te kopen en te doneren voor het Vlinderkind. 

Niet alleen voor het vlinderkindje, maar voor alle kindjes in Nederland die hiermee te maken hebben. Zie ook: www.vlinderkind.nl.

Tekst = Hanneke de Vries.

Foto`s  Henk van Coolwijk

De oliebollenactie voor

Vrienden van Vlinderkind-stichting Vlinderkind

heeft (inclusief emballagebonnen, loterij Toblerone en alle fantastische donaties) ---- € , opgeleverd.

Een geweldig bedrag! Wij zijn dan ook ontzettend dankbaar voor de grote betrokkenheid van alle kopers, donateurs en vrijwilligers.

Met het opgehaalde bedrag gaat nationaal (Centrum voor Blaarziekten UMCG) en internationaal onderzoek gefinancierd worden.

Heel veel dank namens alle EB-patiënten en hun families.

St. Christoffelparochie geboren.

 Vele inwoners van West Maas en Waal zijn deze zonnige dag naar de Sint-Barbarakerk gekomen.

Redactie 10-09-12, Bron: degelderlander

Ze vieren tijdens de heilige mis en de daaropvolgende receptie de geboorte van de parochie Sint-Christoffel.

De kerken van Alphen, Altforst, Appeltern, Beneden-Leeuwen, Boven-Leeuwen, Dreumel, Wamel en Maasbommel zijn 1 september gefuseerd tot Sint-Christoffel.

 Een historisch moment volgens vicaris-generaal Ron van den Hout, de tweede man van Den BoschHij is voor de installatie van de nieuwe parochie en het bijbehorende pastorale team dan ook speciaal naar Dreumel afgereisd: "De parochies bestaan al zo lang. En nu vallen ze in één keer onder Sint-Christoffel." 

Een stap die volgens hem niet te vermijden was: "Zoals we allemaal weten loopt het aantal gelovigen, maar ook het aantal priesters terug. En dan moet je een keuze maken. In West Maas en Waal hebben ze dat gedaan; daar gaan ze de uitdaging aan."



Voor de inwoners verandert er niet veel, zegt Jan de Leeuw, vicevoorzitter van Sint-Christoffel. "Natuurlijk komen er nieuwe initiatieven. Maar de meeste vertrouwde dingen blijven gewoon doorgaan." 

Zo is er in de kerken van Alphen, Altforst, Appeltern, Boven-Leeuwen, Maasbommel en Wamel nog steeds iedere twee weken een mis.

 En in de zogenoemde liturgische centra, Dreumel en Beneden-Leeuwen, wordt er ieder weekend een viering gehouden.

Om deze fusie te laten slagen, is volgens Van den Hout wel de hulp van de parochianen nodig: "We zijn samen de kerk. Dus dan moeten we ook samen de boodschap van God overbrengen aan de jongeren onder ons." 

"Dan is er werk aan winkel", mompelt een kerkbezoeker zachtjes. Hij doelt op het gegeven dat er deze zondag maar een enkel kind in de kerk zit. En dat terwijl de Sint-Barbara toch voor zo'n driekwart gevuld is.

LEES MEER