Boeren trakteren bewoners Barbara.

 Winterse traktatie van boeren voor bewoners.

Rond kwart voor elf klonk er getoeter op de parkeerplaats voor St. Elisabeth. Twee fraai versierde tractoren, drie boeren en zes boerinnen kwamen met maar liefst 71 pakken chocomelk en 16 bussen slagroom de bewoners van St. Elisabeth trakteren.

Op warme chocomelk met slagroom dus. Als het even had gemogen, waren ze die eigenhandig aan de bewoners gaan uitreiken. Maar ja, corona. En dus hadden zich voor St. Elisabeth vier bewoners verzameld om de winterse lekkernij symbolisch in ontvangst te nemen.

Altijd zin
De chocomelkactie is een initiatief van een boer uit de regio, Edwin Sengers uit Wijchen. Drie jaar geleden ging hij samen met een handvol collega’s uit de regio op bezoek bij eenzame ouderen in verpleeghuizen. Een praatje maken, onder het genot van een kop warme chocomelk. 

Zijn initiatief werd opgepikt door zuivelcoöperatie Friesland-Campina en landelijk uitgerold. 250 verpleeghuizen worden dit jaar door boeren in heel Nederland bezocht.

Boer Jan van Wijk uit Beneden-Leeuwen is een van hen. “Ja, mooi he? Ik ben zo’n boer die altijd zin heeft in dit soort dingen. Vorig jaar wilde ik al meedoen. Maar toen was de animo te klein en werd de actie afgeblazen – waarschijnlijk vanwege corona.”

Vader en zoon

Hoewel corona nog steeds in de weg staat van een bezoek aan de bewoners zelf, is boer Jan misschien wel extra blij dat de actie dit jaar, met de nodige aanpassingen, wel is doorgegaan. 

Sinds twee weken woont mijn vader in St. Elisabeth. Op Lauwegaard.” Meneer Van Wijk senior is speciaal voor de gelegenheid naar buiten gekomen. Even is hij in verwarring als hij merkt dat het zijn zoon is die achter het mondkapje schuilgaat.

 En dan die tractor… Maar als Jan zijn vader heeft uitgelegd wat hij komt doen, is het goed. Dan zie je meneer Van Wijk vooral genieten van zijn zoons aanwezigheid.

Herinneringen

De komst van de boeren en hun tractoren roepen herinneringen op. Zoals bij mevrouw Rutten-Witsiers. Ze vindt het prachtig om te zien. 

En nee, op haar boerderij in Maasbommel hadden ze in het begin geen tractor. “Pas later hebben mijn man en ik al ons spaargeld bij elkaar gelegd en een trekker aangeschaft.” Meneer Van de Hurk, die zelf een boerenbedrijf heeft gehad in Horssen, kreeg het even te kwaad bij het zien van de imposante machines. 

De enige in het gezelschap die geen historie in het boerenleven heeft, is meneer Van Echteld. Toch wil hij wel wat kwijt: “Zonder boeren kunnen wij niet leven.”

Het levert hem een schouderklopje op van een van de boerinnen. “Zo is het maar net!”

Volgend jaar
Na een groepsfoto en gezwaai naar de bewoners die van achter glas meegenieten, starten de boeren hun tractoren om naar Barbara in Dreumel te gaan. Volgend jaar hopen ze terug te kunnen komen. En dan zelf de chocomelk uit te kunnen delen en een praatje te maken met de bewoners. Die hoop wordt breed gedeeld.