donderdag 27 oktober 2016

Andre van Dijk 40 jaar dirigent



André van Dijk 40 jaar dirigent
25 oktober 2016

Op zondag 6 november wordt André van Dijk tijdens de Heilige mis in de H. Antonius Abt kerk in Horssen om 11.00 uur gehuldigd voor zijn veertigjarig jubileum als organist/dirigent van verschillende koren in heel Maas en Waal.

Het parochiebestuur stelt iedereen in de gelegenheid om hem na afloop van de mis te feliciteren.
Een leven in dienst van de muziek

Een lid van het Horssense kerkkoor merkte laatst op: ‘Muziek betekent alles in zijn leven’.

André was er al vroeg bij met de accordeon. Als jochie van 13 jaar kwam hij bij het Jongerenkoor van Beneden-Leeuwen.

Daar begon André zijn ‘kerkelijke’ carrière, als organist en pianist. Zijn passie voor de muziek voerde hem na de mulo naar het conservatorium in Utrecht, waar hij afstudeerde in de kerkmuziek, als dirigent Gregoriaans en docent muziek.

Tijdens zijn studie kwam hij door toedoen van pastoor Roelofs als 16 jarige in de leer bij het kerkkoor Janua Caeli te Beneden-Leeuwen.

Tot zijn genoegen mocht hij daar gebruik maken van het grote orgel voor zijn studie. Hij oefende met een ijzeren discipline, ook in de winter, al was het nog zo koud.

Zijn grote voorbeeld was de Leeuwense dirigent Antoon van Kraay, een man hij nog steeds met groot respect over praat. In 1980 zou hij in diens voetspoor treden: als 21 jarige werd André benoemd tot organist in Hernen en dirigent van het kerkkoor van Bergharen.

Vijf jaar later nam hij het kerkkoor van Appeltern (en een paar jaar later ook dat van Altforst) onder zijn hoede om via het Dameskoor Stella Matituna van 1993 tot 1999 – als dirigent en organist – terug te keren op zijn oude vertrouwde nest: het kerkkoor Janua Caeli uit Beneden-Leeuwen.

In 2000 maakte hij als organist/dirigent een overstap naar het kerkkoor van Horssen, waar hij op handen wordt gedragen..

Ook buiten de kerk heeft hij zijn sporen verdiend als docent aan het Pax Christi College en dirigent van het ouderenkoor Semper Avanti en de zangvereniging Amicitia uit Wamel, Cantabile uit Horssen en Zang en Vriendschap uit Batenburg.
Altijd in voor een grapje
Als dirigent van het Horssense kerkkoor is André voor en tijdens de repetitie nog wel in voor een grapje en hij maakt aldus de leden vaak ook tijd voor ‘de derde helft’.

Tekenend voor zijn gevoel voor humor is wellicht het volgende voorval: toen de pastoor eens te laat kwam, omdat hij de zomertijd vergeten was en de kerkgangers en koorleden onrustig werden, bracht André met een stalen gezicht op het orgel het bekende liedje: ‘Kom uit je bedstee, mijn liefste’ ten gehore.

 Of dit geholpen heeft, vertelt het verhaal er niet bij. Maar er wordt stevig gerepeteerd. Dit merken we aan de vele positieve reacties van vele mensen, die wij krijgen over ons zingen.’ Aldus een Horssens koorlid.
Het parochiebestuur en koor verwachten dan ook dat velen André op zondag 6 november komen feliciteren.
Tekst is van Jan Dekkers Druten.   Foto`s   Henk van Coolwijk

Toneelvereniging - Durvuttis -Dreumel

Dreumel kan het komend weekend weer eens genieten van het prachtige toneelstuk.

"Ja hoor, de butler heeft het weer eens gedaan" gespeeld door onze toneelvereniging "Durvuttis"

Waar het lijkt dat iedereen een hoofdrol heeft, Ik mocht gisteravond (woensdag 26 oktober) al de generale repetitie bijwonen, en heb ervan genoten. Je kon ook zien aan alles dat de spelers er zin in hadden. Het plezier droop er van af. Daardoor mede is het zo`n prachtig stuk geworden

JA HOOR, DE BUTLER HEEFT ‘T WEER-ES GEDAAN…
Een blijspel in vier bedrijven van Adriaan Bijlsma.
Wij gaan terug naar 1965,

Wij zaten nog midden in het gulden tijdperk. Het was ook de tijd dat Nederland op zoek was naar een lossere samenleving. Vrijheid van denken.

Vrijheid in seksualiteit.
Het blijspel speelt zich af in de woonkamer van Ben en Sofie. Zij zijn inmiddels zes jaar getrouwd.

Ben, gespeeld door Pascal Thijssen, is acteur en heeft een heerlijk gevoel voor humor. Hij neemt het leven makkelijk. Zo komt het dat plotseling de verschrikkelijk irritante tante Stien (Tiona Verhoeff-van Gessel) voor een weekend komt logeren.

Er ontstaat een groot dilemma omdat Sofie haar tante nooit heeft verteld dat ze getrouwd is. Zij kent Ben tenslotte maar al te goed om te bedenken dat Tante haar man niet zal mogen en haar daarom uit haar testament zal schrappen.

Ben lost dit op zijn manier op, hij is tenslotte acteur. Hierdoor worden de problemen alleen maar groter,

Tantes armband lijkt gestolen en de gezelschapsdame, gespeeld door Sandra de Weerd-Haas, raakt tot over haar oren verliefd op?

Dan komt ook Albert nog opdraven. Een filmproducent van seksfilms. Het is tenslotte de jaren zestig.
Kortom een blijspel met de nodige verwarring die u een kostelijke avond/middag toneel op gaat leveren.
Ook dit jaar is de regie weer in handen van Wilma Peters.
Komt dat zien op vrijdag 28 oktober, zaterdag 29 oktober, en zondag 30 oktober, in zaal ‘t Centrum te Dreumel.






donderdag 6 oktober 2016

Henk in de Maas & Waler






Henk van Coolwijk
Leeftijd: 72 jaar
Woonplaats: Dreumel


Henk van Coolwijk was jarenlang touringcarchauffeur. Voordat hij zijn bus met passagiers naar hun vakantiebestemming bracht, verdiepte hij zich in de cultuur van het land.

Meer dan twintig attachékoffers heeft hij nog. Deze zitten boordevol informatie, die hij verzamelde, over verschillende landen.

Onderweg deelde hij zijn verworven kennis met de vakantiegangers. Hij vertelt nog steeds graag, want na zijn pensioen, ontwikkelde hij een passie voor fotografie en ging hij bloggen.

Zijn plaatjes en verhalen zijn populair, want er zijn dagen dat er meer dan driehonderd personen zijn website bezoeken.


Henk is in Dreumel geboren en opgegroeid. Na zijn schooltijd was hij veel minder in het dorp, omdat hij als chauffeur bij transportbedrijf van de Kamp werkte en veel op het buitenland reed. Na zijn trouwen verliet hij Dreumel zelfs helemaal en woonde gedurende elf jaar in Maasbommel.

Toen hij en zijn vrouw besloten om uit elkaar te gaan, keerde Henk terug naar Dreumel. 'lk kreeg hier een mooi huis toegewezen en al snel was het alsof ik nooit was weg geweest, vertelt hij. 'Mijn jongste broer nodigde me eens uit om mee te gaan naar de Stoep. lk zei, 'een man van zesendertig kan toch niet meer meegaan naar de Stoep.' Waarop mijn broer antwoordde: 'Jawel joh, spijkerbroekie aan en je bent helemaal top.' lk heb me over laten halen en ik ontmoette Dinie in de Stoep. We zijn nu eenendertig jaar getrouwd en hebben samen een zoon gekregen. lk heb uit mijn andere huwelijk twee dochters, een zoon en ik ben opa van twee kleinkinderen.


Een bevriende buschauffeur nodigde Henk eens uit om mee te rijden in zijn bus om te gaan tanken. 'lk had er niet veel zin in, maar ik ging toch mee.

Daarna wilde hij me meenemen voor een kop koffie op kantoor. Eenmaal binnen stelde hij me voor en zei: 'ik heb onze nieuwe chauffeur meegebracht. De directeur bood me werkelijk een contract aan en ik ben tot mijn pensioen bij Ruijs Reizen in dienst geweest. lk reed eerst middelbare scholieren, maar niet lang erna kreeg ik vakantiereizen toegewezen.

Op mijn tweeënzestigste ging ik met pensioen en ik word regelmatig gebeld om een dag- of bedevaartreis te rijden. Dit doe ik maximaal twee tot drie keer in de maand.


Na zijn pensioen moest Henk zich overdag zelf vermaken, omdat Dinie nog fulltime werkt. Hij wilde niet in een gat vallen en ging zingen bij het kerkkoor, werd bestuurslid van de seniorenvereniging en collecteerde voor meerdere goede doelen. Hij is daarmee drukker dan ooit.

'lk trek er ook graag met mijn scooter op uit,' vertelt hij. 'lk maak dan foto's of ga ergens aan voor een praatje en een kop koffie. Nadat ik thuiskwam heb ik, nota bene bij de drogist, een klein plat, fotoapparaatje gekocht. Iedereen die ik mijn foto's liet zien vond ze leuk en daardoor kreeg ik er steeds meer zin in. lk heb nu vier camera's. lk schrijf er vaak een verhaal bij en ik vind het erg leuk, dat artikeltjes en foto's die ik naar de Maas en Waler stuur, regelmatig worden geplaatst.

Henk kent vele mooie plekken in Maas en Waal, de mooiste liggen echter in of om Dreumel.

 De wateren, de Kil en het Vaticaan zijn ontstaan door de dijkdoorbraken, ik vind ze prachtig,' vertelt hij. 'En aan de Boezemkade liggen drie Wielen bij elkaar.

 lk vind heel Dreumel trouwens mooi. Het is een prachtdorp en we hebben alles. lk kan hier oud worden, want we hebben Barbara, een geweldig zorgcentrum. Mijn ouders hebben daar jaren gezeten en wij gingen er elke zondag graag op bezoek. Toen mijn ouders er niet meer woonden, ben ik naar Barbara blijven gaan. lk kom er nu nog gemiddeld een keer per week.'

Deze Dreumelnaar in hart en nieren zit helemaal op zijn plek en voelt zich, naar eigen zeggen, gelukkig met alles wat hij heeft. 'lk heb het goed met Dinie, met de kinderen en ik ben blij met de kleinkinderen. lk kom overal en iedereen is hier welkom. We hebben een mooie dorpsraad en ik woon in een rustige buurt, wat wil ik nou nog meer? lk zou hier echt niet meer weg willen.